Is de handel in snus legaal?

Snus is een vorm van tabak die iets minder gangbaar is dan de andere conventionele vormen.

Het is een van de rookloze tabaksproducten en heeft een vochtige consistentie. Snus komt oorspronkelijk uit Zweden en wordt daar al sinds de 18e eeuw op grote schaal gebruikt.

Er zijn echter verschillende vormen en porties. Sommige producten worden verkocht als los poeder en andere in zakjes. De zakken zijn gemaakt van een papierachtig materiaal dat gemakkelijk scheurt.

Het wordt oraal aangebracht, wat betekent dat het onder de onder- of bovenlip wordt geplaatst. Het moet daar ongeveer 15-20 minuten blijven.

Gedurende deze tijd absorberen de mondslijmvliezen de inhoud, zoals de nicotine die er in zit. Van daaruit komt het eerst in het bloed en dan in de hersenen.

Het nicotinegehalte is vergelijkbaar met dat van drie sigaretten. Het effect kan zowel stimulerend als verdovend zijn. Dit hangt af van de individuele gebruiker, de hoeveelheid, hoe vaak het wordt ingenomen en hoe lang het zakje in de mond wordt gehouden.

Door het nicotinegehalte lijkt snus op sigaretten of pruimtabak en is het ook verslavend. Wat de gezondheid betreft, bevat het product ook een groot aantal schadelijke stoffen en carcinogenen.

De mogelijke gevolgen zijn dan ook een slechte adem, verkleuring en aantasting van het gebit, aandoeningen van de slijmvliezen, hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken en spijsverteringsstoornissen.

Ernstiger gevolgen zouden zijn alvleesklierkanker, mondkanker en een verhoogd risico op hartaanvallen en beroertes.

Het verbod op snus werd voor het eerst door het Verenigd Koninkrijk opgelegd in de jaren tachtig. In die tijd had een Amerikaanse fabrikant een fabriek in Schotland opgezet.

Daar produceerde hij producten (zogenaamde pouches) die sterk leken op snus. Als gevolg daarvan werd de fabrikant aangeklaagd. Als gevolg van deze klacht ontstond er een publieke verontwaardiging die ertoe leidde dat snus in Ierland werd verboden.

In 1992 besloot de Europese Unie het voorbeeld van Ierland te volgen en ook een verbod in te stellen. Dit was uitsluitend bedoeld om conflicten op de interne markt te voorkomen.

Op dat moment werd in het besluit nog geen rekening gehouden met gezondheidsaspecten. Zweden vormde echter een uitzondering. Snus mocht daar nog verkocht worden.

Zweden werd in 1995 lid van de EU. De EU had echter al sinds 1992 alle tabaksproducten voor oraal gebruik, met name snus, verboden.

Zweden werd echter vrijgesteld van dit verbod ondanks zijn toetreding tot de EU.

Dit komt omdat het product een zeer lange traditie heeft in dit land. Als gevolg daarvan, kan het Scandinavische land. De consumptie is er wijdverbreid.

produceren snus en verkopen het aan hun burgers. De verkoop aan andere EU-landen was echter illegaal. Andere tabaksproducten kunnen door elk EU-land worden gekocht en verkocht.

Toen de EU tot stand kwam, was een van de ideeën echter vrijhandel tussen alle lidstaten.

Maar het feit dat alleen de handel in snus illegaal is, wekt de woede op van consumenten en fabrikanten, alsmede van verkopers in verschillende delen van de wereld.

In heel Europa is de verkoop van snus nog steeds verboden door de Tabaksproductenrichtlijn 2001/37/EG.

Dit geldt ook voor Duitsland. Destijds was het verbod vastgelegd in § 5a van de Tabaksverordening. Sinds 2016 staat het tot vandaag in § 11 van de nieuwe Tabaksproductenwet.

Volgens de wet blijft tabak die kan worden gekauwd maar eigenlijk alleen in de mond mag worden gehouden, dus verboden om redenen van kinderbescherming.

Dit werd beslist door het Beierse Hof van Justitie. Voorts is deze verordening bedoeld om te voorkomen dat jongeren door oraal gebruik na verloop van tijd rokers worden.

In principe kan snus in Duitsland echter legaal worden gekocht vanaf een minimumleeftijd van 18 jaar, maar het kan nog steeds niet officieel worden gekocht of verkocht.

De enige toegestane methode is om het product onder de hand te krijgen.

Veel fabrikanten hebben vaak geprobeerd deze verordeningen aan te vechten, maar zonder succes. Zij zijn van mening dat snus sterk lijkt op pruimtabak, die in Duitsland legaal is wat verkoop, aankoop en consumptie betreft.

In vroegere jaren was er een groot verschil. Pruimtabak werd gekauwd en snus werd oorspronkelijk onder de lip gestopt omdat het een los tabakspoeder was.

Deze oorspronkelijke vorm is bijna alleen in Zweden verkrijgbaar. Maar tegenwoordig is het product, net als pruimtabak, ook verkrijgbaar in kleine zakjes in portiegrootte.

Beide producten worden gemaakt van gesneden tabaksbladeren.

Ze verschillen nu vooral in de grootte van de tabaksvlokken. Deze zijn veel groter in het geval van pruimtabak. Een ander kenmerk is de buidel die wordt gebruikt om te kauwen.

Het is gemaakt van een veel sterker materiaal om beter bestand te zijn tegen kauwen. Het materiaal dat de snuszakjes omhult, scheurt daarentegen snel.

Een gemeenschappelijk kenmerk is dat snus en pruimtabak dezelfde smaakstoffen en additieven krijgen.

Dit is de reden waarom mensen blijven proberen een rechtszaak aan te spannen, zodat het verbod er komt. Echter zonder succes, want snus is niet bedoeld om op te kauwen, wat telkens weer bewezen wordt door de snel scheurende zakjes.

Online handel is ook volledig verboden in Europa, behalve in Zweden. Dit formulier zal ook niet veranderen zolang het verbod niet is opgeheven.

Snus kan dus alleen ter plaatse in Zweden en online buiten de Europese Unie worden besteld.

Als gevolg van de vele klachten heeft de Europese Commissie op verzoek van Zweden ingestemd met een heroverweging van het verbod.

Als er een nieuwe tabakswet komt of het verbod wordt aangenomen, zou dit een groot voordeel zijn voor alle snusconsumenten en -fabrikanten in heel Europa.

Indien echter snus wordt besteld, moeten de volgende voorschriften inzake douane, rechten en belastingen in acht worden genomen.

De klant is de importeur en is er derhalve verantwoordelijk voor dat het product legaal in het ontvangende land kan worden ingevoerd. Dit betekent dat de klant zich moet houden aan alle wetten en decreten van het land.

In Zweden bestelde snus is vaak onderworpen aan belastingen, douanerechten en heffingen. Deze worden opgelopen in het ontvangende land.

In de regel is de klant die het product heeft besteld dus onderworpen aan deze belastingen, heffingen en douanerechten in het geval van een internationale zending.

Er zij ook op gewezen dat later kosten in rekening kunnen worden gebracht voor douane-inklaring. De douanevoorschriften verschillen echter van land tot land.